Αθήνα 13/02/2019
Αρ. πρωτ.: 051
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ποιος διχάζει τους εργαζομένους; Ποιος σέβεται το δίκαιο και την νομιμότητα;
Εδώ και αρκετές μέρες εμφανίστηκαν δημοσιεύματα από ελάχιστους συναδέλφους, με αφορμή προσφυγή του Σωματείου (αίτηση ακυρώσεως) κατά αποφάσεων της Διοίκησης και του ΥΣ, που αφορούν «ενδυναμώσεις» τομέων και διοικητικών υπηρεσιών, που προβλέπεται να πραγματοποιηθούν μέσω μετατάξεων και μεταθέσεων. Επίσης η προσφυγή στρέφεται και κατά της απόφασης με την οποία μοριοδοτούνται παρανόμως τα κριτήρια μεταθέσεων.
Με αφορμή λοιπόν την άσκηση της δικαστικής αυτής ενέργειας διαδόθηκαν αόριστες φήμες ότι δήθεν το Σωματείο στρέφεται κατά των συμφερόντων των εργαζομένων, ότι παρεμποδίζει την ικανοποίηση αιτημάτων συναδέλφων να μετατεθούν ή να μεταταγούν.
Για να σχηματίσουν οι εργαζόμενοι ασφαλή γνώμη για το τι ακριβώς ζητάμε, τι επιδιώκουμε μέσω της δικαστικής προσφυγής και ποια έννομα αγαθά προσπαθούμε να διαφυλάξουμε, παραθέτουμε τα παρακάτω:
Το δικαίωμα μετάθεσης ή μετάταξης, υπηρεσιακής εξέλιξης ή αναβάθμισης των δημοσίων υπαλλήλων είναι θεμελιώδες δικαίωμα προβλεπόμενο από τον νόμο, απολύτως κατοχυρωμένο και αναφαίρετο. Κανένας δεν μπορεί να το καταπατήσει.
Με την αίτηση ακύρωσης που στοχοποιήθηκε από πολύ μικρή μερίδα συναδέλφων, που εκπροσωπούν μια προνομιούχα ελίτ, το σωματείο επιδιώκει την ακύρωση των παραπάνω αποφάσεων, που προβλέπουν την υλοποίηση αθρόων και μαζικών μεταθέσεων και μετατάξεων προσωπικού του κλάδου πληρωμάτων ασθενοφόρων από το ΕΚΑΒ Αθήνας χωρίς κανένα σχέδιο και χωρίς καμία πρόβλεψη για τις επιπτώσεις που μπορεί αυτό να έχει στην επιχειρησιακή ικανότητα του ΕΚΑΒ στην Αττική. Αυτό πρέπει να γίνει στον κατάλληλο χρόνο αφού πρώτα διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία της Υπηρεσίας, από την οποίαν, δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσουμε, ότι κρέμεται καθημερινά η ζωή χιλιάδων συμπολιτών μας.
Να σημειωθεί ότι όλα αυτά αποφασίστηκε να γίνουν παράλληλα και με την εφαρμογή των εσωτερικών μετακινήσεων σε διάφορες θέσεις στο ΕΚΑΒ Αθήνας, πράγμα το οποίο θα μειώσει και άλλο τον αριθμό των διασωστών που εργάζονται στα επείγοντα.
Σύμφωνα με συνταρακτικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν κατά την «Ημέρα θυσίας του διασώστη» την 14/1/2019 κυρίως από τον υπεύθυνο του Συντονιστικού Κέντρου, και τα οποία δεν αμφισβητούνται, κατά το δίμηνο Οκτωβρίου – Νοεμβρίου 2018 ο χρόνος ανταπόκρισης στο 61,41% των επειγόντων σημάτων στην Αθήνα ήταν άνω της μισής ώρας. Στο 40, 29% αυτών ο χρόνος ανταπόκρισης ήταν άνω της μίας ώρας!!!
Αν σκεφτούμε ότι το «άνω της μιας ώρας», μπορεί να σημαίνει και 1 ½ ώρα ή 2 ώρες ή και περισσότερο, πρόκειται για εικόνα απαράδεκτη για ευρωπαϊκή υπηρεσία έκτακτης ανάγκης, για την οποίαν κάποιοι θα έπρεπε να ντρέπονται. Αυτό είναι γνωστό ότι οφείλεται στην έλλειψη μάχιμου προσωπικού (διασωστών) το οποίο μειώνεται συνεχώς, παρόλο την ενίσχυση που η ίδια η Διοίκηση με Δελτίο τύπου στις 31/8/2018 ανέφερε ότι «από το 2016 έχουν διορισθεί στην Αθήνα 171 διασώστες και άλλοι 14 με τον ν.2643/98». Δηλαδή 185 διασώστες και η καθημερινή δύναμη είναι στο χειρότερο σημείο λόγω της κακής διαχείρισης του προσωπικού και των πάσης φύσεως μετακινήσεων.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε με τις αθρόες και αλόγιστες μεταθέσεις και μετατάξεις που πραγματοποίησε η Διοίκηση κατά τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά το πρώτο εξάμηνο του 2018, όπως βεβαιώνεται από την Δ/νση Διοικητικών Υπηρεσιών, έγιναν 43 μεταθέσεις υπαλλήλων από την Αθήνα προς την περιφέρεια και 6 μετακινήσεις για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από το ΥΣ. Το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα έγιναν 13 μετατάξεις υπάλληλων του κλάδου Πληρωμάτων Ασθενοφόρων από την Αθήνα (39 πανελλαδικά) σε θέσεις διοικητικού και Τεχνικού. Επιπλέον άγνωστος αριθμός έχει μετακινηθεί με αποφάσεις του τέως Προεδρεύοντος Αντιπροέδρου.
Η αρμόδια Δ/νση Νοσηλευτικών Υπηρεσιών ΕΚΑΒ σε εισήγηση της στο ΥΣ για τις μεταθέσεις/μετακινήσεις είναι «αρνητική τεκμηριωμένη με αποκλειστικό κριτήριο τις υπηρεσιακές ανάγκες……. 61 ασθενοφόρα Π/Α 35 Ν…».
Όταν λοιπόν η Διοίκηση γνωρίζει την τραγική κατάσταση του ΕΚΑΒ Αθήνας και την αδυναμία της να ανταποκριθεί στην αποστολή της με αναλυτικά στοιχεία που η ίδια παρουσίασε, και ταυτόχρονα προγραμματίζει «ενδυναμώσεις» χωρίς την ανάλογη ενίσχυση, τότε τι να σκεφτεί κανείς;
Φαίνεται ότι η προφανής αποσύνθεση του ΕΚΑΒ στο πιο κρίσιμο πεδίο (επείγοντα) πράγμα το οποίο θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξή μας σαν εθνικού φορέα επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας, καθόλου δεν εμποδίζει ανθρώπους κυνικούς να διαμοιράζουν τα ιμάτια του σαν να επρόκειτο για χωράφια που κληρονόμησαν. Και όλα αυτά για ευτελή και προσωρινά «πολιτικά» κέρδη που διασφαλίζουν απλώς και μόνο την διατήρηση τους σε θέσεις και αξιώματα. Είναι αστεία η προσπάθεια τους να μασκαρέψουν την καταφανή αποτυχία τους σε ψευτοπολιτική διαμάχη. Όλοι γνωρίζουν!
Και πολύ καλύτερα από όλους, γνωρίζουν αυτή την κατάσταση της αποσύνθεσης στα επείγοντα, οι μη προνομιούχοι των επειγόντων που δέχονται διαμαρτυρίες και παράπονα και όχι σπάνια ύβρεις και προπηλακισμούς.
Συνάδελφοι,
Το σωματείο δεν αντιπαρατίθεται με τα δίκαια αιτήματα. Αναγνωρίζουμε ότι πολλοί συνάδελφοί μας περιμένουν πολλά χρόνια και ταλαιπωρούνται για να μετατεθούν στον τόπο συμφερόντων τους ή για να αναβαθμιστούν σε διοικητικές θέσεις ανάλογες των προσόντων τους.
Όμως στην παρούσα φάση και στις υπάρχουσες συνθήκες, η αθρόα και μαζική ικανοποίηση των αιτημάτων και συμφερόντων (ακόμη και η εξέλιξη σε ΠΕ ΤΕ που επίμονα η Διοίκηση τα συμπεριέλαβε σε ένα θέμα παρά τις αντίθετες παραινέσεις μας) έρχεται σε σύγκρουση με το γενικό συμφέρον και τις ανάγκες της κοινωνίας και της αποτελεσματικότητας του ΕΚΑΒ που καταρρέει σιγά-σιγά. Άρα σε βάθος χρόνου και με το συμφέρον των εργαζομένων.
Αυτό λοιπόν που επιδιώκουμε με την δικαστική ενέργεια στην οποίαν προβήκαμε και η οποία μπήκε στο στόχαστρο συγκεκριμένων μηχανισμών δεν είναι η κατάργηση των δικαιωμάτων και προσδοκιών κανενός. Απλά πιστεύουμε ότι η εκπλήρωση των επιθυμιών τους πρέπει να γίνεται στον σωστό χρόνο, σταδιακά, με σχεδιασμό και με την προηγούμενη διασφάλιση των κατάλληλων προϋποθέσεων και με γνώμονα την εύρυθμη λειτουργία της Υπηρεσίας μας ώστε να ανταποκρίνεται στην υψηλή κοινωνική της αποστολή.
Η αληθινά φιλεργατική στάση είναι αυτή που φροντίζει να μην καταρρεύσει η υπηρεσία στην οποία εργαζόμαστε και να μη θιγεί το δικαίωμα του πολίτη σε αξιοπρεπή και έγκαιρη προνοσοκομειακή φροντίδα γιατί κάτι τέτοιο όλοι γνωρίζουμε ότι μακροπρόθεσμα στέφεται σε βάρος και των εργαζομένων.
Ως υπεύθυνοι συνδικαλιστές λοιπόν και εργαζόμενοι σε ένα τόσο κρίσιμο τομέα δεν είναι παράλογο να προτάσσουμε το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον της Υπηρεσίας, απέναντι σε ρουσφέτια και παρανομίες που παριστάνουν όψιμα την «φιλεργατική πολιτική». Βέβαια, δεν είναι όλοι οι συνάδελφοι που αιτήθηκαν μετάθεση κι μετάταξη μέρος του ρουσφετιού αλλά για να τακτοποιηθούν κάποιοι ταλαιπωρούνται και δεκάδες άλλοι.
Σχετικά με την προσβολή της παράνομης απόφασης μοριοδότησης των κριτηρίων μεταθέσεων, για την οποίαν επίσης εκτοξεύθηκαν ανεύθυνες φήμες και κατηγορίες εις βάρος μας πρέπει να διευκρινίσουμε τα εξής: Η μοριοδότηση των κριτηρίων χρόνου υπηρεσίας (συνολικός και κατά περιοχή), εντοπιότητας, συνυπηρέτησης συζύγων κλπ. των επί μέρους δημόσιων υπηρεσιών και οργανισμών προβλέπεται από τον Υπαλληλικό Κώδικα (2007) να γίνει με Προεδρικό Διάταγμα. Από την δημοσίευση του μέχρι σήμερα έχουν περάσει 12 χρόνια και καμία από τις διοικήσεις δεν το υλοποίησε. Η Διοίκηση εδώ και ένα χρόνο με περίσσεια άνεση και χάρη υποκατέστησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (!!!) και έβγαλε δικό της νόμο που αναγνωρίζει μόνο η ίδια και κανείς άλλος. Επιπλέον δεν υπολόγισε τίποτα και δεν ρώτησε και κανέναν, αν και το Σωματείο έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση προ τριετίας, η οποία αποτελεί και απόφαση Γ. Συνέλευσης. Γιατί ο στόχος ήταν να κάνουμε την δουλίτσα μας και όποιος διαφωνεί, ας τρέχει μόνος του στα δικαστήρια. Άρα δεν στρεφόμαστε κατά των μοριοδοτήσεων αλλά κατά των παράνομων και αυθαίρετων μοριοδοτήσεων. Άρα δεν στρεφόμαστε κατά συναδέλφων μας αλλά εκπροσωπούμε όλους εκείνους τους συναδέλφους που αλλιώς θα έπρεπε να προσφύγουν δικαστικά από μόνοι τους.
Και οι «διαμαρτυρόμενοι/αγανακτισμένοι» δεν φροντίζουν για τους υπαλλήλους αλλά για τις ατελείωτες λίστες ρουσφετιών τις οποίες όλοι γνωρίζουν στον μικρό κόσμο του ΕΚΑΒ. Για αυτό δεν μας έκανε καμία έκπληξη το πάθος τους και η ευαισθησία τους να ξεσηκώσουν και να διχάσουν συναδέλφους με υποτιθέμενες «παραστάσεις διαμαρτυρίας», πράγμα που δεν είδαμε να το κάνουν στην παταγώδη αποτυχία τους στην διαχείριση της Εθνικής καταστροφής στο Μάτι με τους 100 νεκρούς ή να στηρίζουν τους δεκάδες εργαζόμενους που εξοντώνονται πειθαρχικά κάθε χρόνο με βαριές τιμωρίες ανά την Ελλάδα.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Μαθιόπουλος Γεώργιος Κιτσόπουλος Αλέξιος | 
